Stephanie van Rossum
Founder CoResolvers
Ik heb een haat-liefde verhouding met groepen. Als kind ben ik gepest. Ik begreep niet waarom. Wat ik ook deed, ik deed blijkbaar nét het verkeerde. Inmiddels weet ik dat elke groep een zondebok nodig heeft. Een zondebok vertegenwoordigt vaak een stem die moeilijk te horen is. Als kind was ik enerzijds onbevangen en ging ik mijn eigen weg, ook als dat tegen de stroom in zwemmen betekende. Anderzijds wilde ik net als iedereen bij de groep horen. Dat ging niet altijd samen.
Op de HEAO was ikzelf een korte periode de pester; alles beter dan zelf gepest te worden. Sofie-Ann was de zondebok. En inderdaad, het maakte niet uit wat zij deed. Alles was een reden om haar stom te vinden. Ook zij was anders dan de groep. Ouder, kwam uit het buitenland, woonde al samen. Eigenlijk een fascinerende vrouw. Maar hé, ze week wel heel erg af van de groep. En voor even voelde het fijn om leider in plaats van zondebok te zijn.
Iedereen heeft zowel de rol van pester als de rol van slachtoffer in zich
Ik ben niet trots op die periode en toch was het zo leerzaam (achteraf). Want iedereen heeft beide rollen in zich. En hoe dat gaat in een groep, dat blijft me fascineren. Die groepsdynamiek, de patronen, wat de mainstream is en welke stemmen niet gehoord worden. Wat maakt dat het ene team wel succesvol is en het andere niet? En welke rol heeft de leider hierin?
Ik ben lang op zoek geweest naar het antwoord op de vraag ‘hoe kan iedereen in een groep gehoord worden, hoe kan iedereen in de groep een plek krijgen?’ Vaak heb ik mij hierin een idealist gevoeld, een naïeveling die in een Zonnatura wereld leefde. Totdat Deep Democracy op mijn pad kwam en ik eindelijk antwoorden had op mijn vragen.
Mijn houvast: de structuur die Deep Democracy biedt in combinatie met het gedachtegoed dat de wijsheid in een ieder zit.
Inmiddels heb ik Deep Democracy al op veel plekken, bij veel teams en opdrachten ingezet. Zowel als facilitator als leider:
In mijn rol als projectleider bij een academisch ziekenhuis, was ik verantwoordelijk voor de aanschaf en de implementatie van een Leer Managementsysteem. Op een goed moment moesten we in aanloop naar de Europese aanbesteding een lijst met eisen en wensen opleveren. Daar waren eerdere pogingen voor mijn tijd op stuk gelopen. Want hoe doe je dat als je te maken hebt met 6 directies en 10 zorgdivisies die allemaal zo hun eigen – veelal tegenstrijdige – belangen hebben?
Uiteindelijk heb ik een sessie georganiseerd. Met 30 mensen zitten we in een vergaderruimte aan een grote ovalen tafel. Ik voel de tijdsdruk (we hebben 2 uur), de verwachtingsvolle en ook strijdbare blikken (“ik geef niet toe!”). Mijn belang: om tot een gedragen lijst te komen en bij voorkeur binnen deze 2 uur. Mijn houvast: de structuur die Deep Democracy biedt in combinatie met het gedachtegoed dat de wijsheid in een ieder zit. Het resultaat: een lijst met 100 eisen gedragen door een ieder en die later nooit meer onderdeel is geweest van discussie.
Worsteling van leidinggevenden is een feest der herkenning
Om nu met CoResolvers leiders hierin te mogen begeleiden, is een feest. Feest om te doen en ook een feest der herkenning in de worsteling van de deelnemers. Hoe kan ik mijn leiderschap pakken en tegelijk iedereen stem geven? Hoe ga ik om met mijn overtuiging? Hoe houd ik snelheid in de besluitvorming? Wie ben ik als leidinggevende als ik het antwoord niet weet?
In alles wat ik doe, werk ik met wat ‘is’. Ik volg de groep maar duidt ook wat ik zie. Stel vragen, confronteer liefdevol waarbij ik voorop ga in kwetsbaarheid.
Ik ben mijn pestverleden dankbaar. Daar is mijn wens om met groepen te werken gestart. En dat ik dit samen met anderen mag doen, is super. Want, met elkaar weten we meer dan één. Ieder van ons is goed in ons vak maar gezamenlijk zijn we beter.