Kort geleden hadden we de derde module van Embodied Learning bij Paula Kolthoff. Ik schreef er al eerder over in een andere blog. Nu had ik weer zo’n pareltje van een ervaring. Over de wijsheid van ons lichaam, en hoe die soms ontoegankelijk lijkt..omdat mijn hoofd en lijf jammer genoeg niet altijd synchroon lopen.
Mijn hoofd schreeuwt altijd het hardst..en het liefst als eerst.
Zo ook hier. We deden een oefening in drietallen…waar je een situatie waarin je voelde dat je ‘vast’ zat ging uitbeelden. Ik zette mezelf neer in die positie…voelde even hoe mijn lijf wilde gaan staan (of liggen..of iedere andere houding eigenlijk..gewoon wat er op kwam). De andere twee deelnemers zou ik dan neerzetten als de delen waarvan ik voelde dat ze me of tegen hielden..of juist hielpen. Een deelnemer zette ik neer achter mij..zij representeerde het deel dat mij tegenhield om mijn echte verlangen te leven. Dat waar ik voel waar ik heen wil gaan. Ik vroeg haar me vast te grijpen en me naar achteren te trekken. De andere deelneemster had ik voor mij neergezet. Eenmaal in die posities neergezet..zouden we alledrie voelen welke bewegingen er opkwamen in onszelf…en die volgen.
De deelneemster achter mij liet eigenlijk vrij snel los…hield me even vast..en liet me gaan. Geheel tegen mijn verwachting in. Zij zou me toch juist tegenhouden en terugtrekken? Aan me hangen als een zak bakstenen? Ik was verbaasd en wist op dat moment niet hoe te handelen.
Toen we na de oefening reflecteerden..vertelde ze me dat ze op die plek en op die positie helemaaaal niet het gevoel had me te moeten tegen houden. Ik liet je je weg gaan..voor mij was het oke, zei ze. Ik was er wel..maar het was oke dat je ging, ik voelde geen drang jou tegen te houden. Doe je dat tegenhouden niet gewoon zelf? Bam….die kwam meer binnen dan ik had verwacht. Wat de f.ck zegt ze nu?!
Voelde meteen als raak…waar.
Niks tegenin te brengen. Blijkbaar heb ik iets innerlijks in mij..in mijn externe wereld geplaatst. Is het een eigen verhaal geworden wat ik ben gaan vertellen. En dat verhaal is echt een eigen leven gaan leiden: ‘Daarbuiten houden ze me tegen!’ Terwijl ‘buiten’ me waarschijnlijk geen strobreed in de weg legt..maar ik dat dus vooral zelf doe.
Wat was mijn lijf me hier iets belangrijks aan ‘t vertellen.
Vanuit mijn hoofd geredeneerd was ik hier wellicht helemaal niet bij gekomen want die hing nog in dat oude patroon. Hoe belangrijk is het dus dat we naar ons lichaam leren luisteren. Zelf..en in dit geval ook samen met anderen. Soms verwoorden zij waar je zelf nog niet bent.
We zijn hier zo geïnspireerd door geraakt..dat werken met het lijf een vast onderdeel is geworden van hoe we werken. Het gaat ook een wezenlijk deel vormen van ons nieuwe Deep Dive programma: een vijfdaagse diepe duik in je eigen leiderschap..in je eigen wijsheid..en dus ook in je eigen lichaam. Meer info volgt!!
